1. Κατά τη νέα εκκαθάριση φόρου που γίνεται σε σχο- λάζουσα κληρονομία, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 100, με βάση τις δηλώσεις των κληρονόμων, ως αξία των στοιχείων της κτήσης αιτία θανάτου λαμβάνεται αυτή που αναγράφεται στη δήλωση των κληρονόμων, εφόσον δεν έχει γίνει ακόμα οριστικός προσδιορισμός της αξίας αυτής στο όνομα της σχολάζουσας κληρονομίας.
2. Αν έχει γίνει οριστικός προσδιορισμός της αξίας των στοιχείων της κτήσης αιτία θανάτου στο όνομα της σχο- λάζουσας κληρονομίας, η αξία που προσδιορίστηκε με αυτό τον τρόπο ισχύει και έναντι των κληρονόμων. Οι τελευταίοι όμως δικαιούνται να ασκήσουν, μέσα σε τρίμηνη προθεσμία από την υποβολή της δήλωσής τους, προσφυγή και τα λοιπά επιτρεπόμενα από το νόμο ένδικα μέσα κατά του τίτλου που προσδιόρισε οριστικά την αξία των στοιχείων της κτήσης αιτία θανάτου σε βάρος της σχολάζουσας κληρονομίας, μόνο στην περίπτωση που η οριστικοποίηση του τίτλου έγινε επειδή δεν ασκήθηκε προσφυγή.
3. Εφόσον ο φόρος που βεβαιώθηκε σε βάρος της σχολάζουσας κληρονομίας είναι ανώτερος από εκείνον που προκύπτει από την εκκαθάριση που έγινε με βάση τη δήλωση των κληρονόμων, η επιπλέον διαφορά εκπίπτεται και το υπόλοιπο που απομένει αποτελεί το φόρο που βαρύνει τους κληρονόμους. Στο υπόλοιπο αυτό συμψηφίζεται ο φόρος που καταβλήθηκε από τον κηδεμόνα της σχο- λάζουσας κληρονομίας.
Φόρος που τυχόν καταβλήθηκε επιπλέον επιστρέφεται στους κληρονόμους.