Ν. 2873: Άρθρο 5 Τεκμήρια δαπανών διαβίωσης

 

1.  Η παράγραφος 2 του άρθρου 16 του Κώδικα Φορο­λογίας Εισοδήματος αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Το συνολικό ποσό της ετήσιας τεκμαρτής δαπάνης διαβίωσης του φορολογουμένου, της συζύγου του και των προσώπων που τους βαρύνουν, όπως αυτό προσδιο­ρίζεται από την προηγούμενη παράγραφο, προσαυξάνε­ται κατά δέκα τοις εκατό (10%) για καθένα στοιχείο προσδιορισμού της δαπάνης αυτής πέρα από το δεύτε­ρο. Το ποσό της προσαύξησης δεν μπορεί να υπερβεί το διπλάσιο του μεγαλύτερου ποσού της τεκμαρτής δαπά­νης που προκύπτει από τα στοιχεία που έχει στην κυριό­τητα ή την κατοχή του ο υπόχρεος, η σύζυγος του και τα πρόσωπα που τους βαρύνουν.

Δεν προσαυξάνεται η δαπάνη που προκύπτει κατά τα οριζόμενα στην προηγούμενη παράγραφο, όταν το ποσό αυτής δεν υπερβαίνει τα δύο εκατομμύρια πεντακόσιες χιλιάδες (2.500.000) δραχμές.»

2.  Στο τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 16 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος προστίθενται δύο εδά­φια που έχουν ως εξής:

«Στις πιο πάνω α' και στ' περιπτώσεις, η διαφορά με­ταξύ της τεκμαρτής και της πραγματικής δαπάνης διαβί­ωσης λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό της συνολι­κής τεκμαρτής δαπάνης του γονέα ή του τέκνου που συμβάλλει στις δαπάνες διαβίωσης του υποχρέου.

Αν πρόκειται για τους γονείς, η διαφορά τεκμαρτής δαπάνης καταλογίζεται σε εκείνον που έχει το μεγαλύ­τερο εισόδημα.»

3.  Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης στ' του άρθρου 17 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος αντικαθίσταται ως εξής:

«στ) Απόσβεση δανείων ή πιστώσεων οποιασδήποτε μορφής».

4.  Το τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης γ' του άρθρου 17 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος αντικαθίσταται ως εξής:

«Η επιφάνεια αυτή προσαυξάνεται κατά είκοσι (20) τε­τραγωνικά μέτρα για καθένα τέκνο που βαρύνει τον υπό­χρεο ή τον άλλο σύζυγο,».

5.  Η περίπτωση α' του άρθρου 18 του Κώδικα Φορολο­γίας Εισοδήματος αντικαθίσταται ως εξής:

«α) Προκειμένου για τεκμαρτή δαπάνη, η οποία προκύ­πτει με βάση ένα (1) επιβατικό αυτοκίνητο ιδιωτικής χρή­σης μέχρι και δεκατέσσερις (14) φορολογήσιμους ίπ­πους, το οποίο ανήκει στην κυριότητα ή κατοχή υποχρέ­ου με τρία (3) τουλάχιστον τέκνα που τον βαρύνουν ή της συζύγου του και των προσώπων που συνοικούν μαζί τους και τους βαρύνουν.»