Ν. 3091: Άρθρο 4 Τεκμήρια δαπανών διαβίωσης

 

1. Η περίπτωση α' της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος αντικαθίσταται ως εξής:

«α) Το ετήσιο τεκμαρτό μίσθωμα για ιδιοκατοικούμενη ή μισθούμενη κύρια κατοικία άνω των διακοσίων (200) τε­τραγωνικών μέτρων και για δευτερεύουσα κατοικία γενι­κώς άνω των εκατόν πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων, όπως αυτό εξευρίσκεται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 22, το οποίο πολλαπλασιάζε­ται με συντελεστή δύο (2). Το τεκμαρτό μίσθωμα μιας ή περισσότερων εξοχικών κατοικιών υπολογίζεται σε καθε­μιά από αυτές για τρεις (3) μήνες το έτος. Αν ο φορολο­γούμενος, η σύζυγός του και τα πρόσωπα που συνοικούν με αυτόν και τον βαρύνουν έχουν στην κατοχή ή στην κυ- ριότητά τους ή έχουν μισθώσει περισσότερα ακίνητα με συνολική επιφάνεια άνω των εκατόν πενήντα (150) τετρα­γωνικών μέτρων, τα οποία χρησιμοποιούνται από αυτούς ως δευτερεύουσα κατοικία, τότε για τον υπολογισμό του τεκμαρτού μισθώματός τους λαμβάνονται υπόψη όλες οι μισθούμενες ή ιδιοκατοικούμενες δευτερεύουσες κατοι­κίες. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου δεν λαμβάνεται υπόψη η τεκμαρτή δαπάνη για δευτερεύουσα κατοικία με επιφάνεια μέχρι εκατόν πενήντα (150) τετρα­γωνικά μέτρα που βρίσκεται σε χωριό ή πόλη με πληθυ­σμό κάτω από πέντε χιλιάδες (5.000) κατοίκους και η

οποία περιήλθε στον φορολο- γούμενο ή τη σύζυγό του από κληρονομιά, προίκα ή γονική παροχή, εκτός από τις κατοικίες που βρίσκονται σε περιοχές οι οποίες χαρακτη­ρίζονται κατά την κείμενη νομοθεσία ως τουριστικοί τό­ποι.»

2.  Το πέμπτο εδάφιο της περίπτωσης β' της παραγρά­φου 1 του άρθρου 16 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήμα­τος αντικαθίσταται ως εξής:

«Για τα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα που δεν έχουν εγκα­τάσταση στην Ελλάδα, αλλά υποχρεούνται σε υποβολή δήλωσης με βάση την παράγραφο 1 του άρθρου 107, κα­θώς και για τις αλλοδαπές επιχειρήσεις που δεν υπάγο­νται στις διατάξεις της περίπτωσης δ' του άρθρου 18, το ποσό της ετήσιας τεκμαρτής δαπάνης διαβίωσης που προκύπτει με βάση αυτοκίνητα αυτής της περίπτωσης ιδιοκτησίας του αλλοδαπού νομικού προσώπου ή ιδιο­κτησίας ή κατοχής γραφείου, υποκαταστήματος ή πρα­κτορείου της αλλοδαπής επιχείρησης εγκατεστημένου στην Ελλάδα, βαρύνει το πρόσωπο που εκπροσωπεί στην Ελλάδα το αλλοδαπό νομικό πρόσωπο ή την αλλοδαπή επιχείρηση ή προΐσταται του οικείου γραφείου ή υποκα­ταστήματος ή πρακτορείου.»

3.  Η υποπερίπτωση αα' της περίπτωσης ε' της παρα­γράφου 1 του άρθρου 16 του Κώδικα Φορολογίας Εισο­δήματος αντικαθίσταται ως εξής:

«αα) Για μηχανοκίνητα σκάφη ανοικτού τύπου, ταχύ­πλοα και μη, ολικού μήκους μέχρι τρία (3) μέτρα, στο ποσό των δύο χιλιάδων εξακοσίων (2.600) ευρώ, που προσαυξάνεται με το ποσό των χιλίων τριακοσίων (1.300) ευρώ για κάθε μέτρο μήκους πάνω από τα τρία (3) μέτρα.»

4.  Τα ποσά τεκμαρτής δαπάνης του πίνακα της υποπε­ρίπτωσης ββ' της περίπτωσης ε' της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος διπλα­σιάζονται, με εξαίρεση τα ποσά που προκύπτουν για τα σκάφη που αναφέρονται στο δεύτερο, τρίτο και τέταρτο εδάφιο της υποπερίπτωσης αυτής.

5.  Η περίπτωση στ' της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος αντικαθίσταται ως εξής:

«στ) Η ετήσια τεκμαρτή δαπάνη για αεροσκάφη και ελι­κόπτερα κυριότητας ή κατοχής του φορολογουμένου, της συζύγου του ή των προσώπων που συνοικούν μαζί τους και τους βαρύνουν, η οποία ορίζεται ως εξής:

αα) Για αεροσκάφη με κινητήρα κοινό, εσωτερικής καύ­σης και στροβιλοελικοφόρα, καθώς και ελικόπτερα στο ποσό των εξήντα πέντε χιλιάδων (65.000) ευρώ για τους εκατόν πενήντα (150) πρώτους ίππους ισχύος του κινητή­ρα τους, που προσαυξάνεται με το ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ για κάθε ίππο πάνω από τους εκατόν πενήντα (150) ίππους.

ββ) Για αεροσκάφη αεριοπροωθούμενα (JET) στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ για κάθε λίμπρα ώθησης.

Οι διατάξεις της περίπτωσης β' εφαρμόζονται αναλό­γως και στην περίπτωση αυτή.»

6.  Τα ποσά τεκμαρτής δαπάνης της κλίμακας του δεύ­τερου εδαφίου της περίπτωσης ζ' της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος διπλα­σιάζονται.

7.  Η περίπτωση α' του άρθρου 17 του Κώδικα Φορολο­γίας Εισοδήματος αντικαθίσταται ως εξής:

«α) Αγορά ή χρηματοδοτική μίσθωση αυτοκινήτων, δί­τροχων ή τρίτροχων αυτοκινούμενων οχημάτων, πλοίων

αναψυχής και λοιπών σκαφών αναψυχής, αεροσκαφών και κινητών πραγμάτων μεγάλης αξίας.

Ως κινητά πράγματα μεγάλης αξίας νοούνται εκείνα που η αξία τους υπερβαίνει το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ. Αν η αξία κάθε πράγματος είναι μικρότερη του ποσού αυτού, τα αγορασθέντα όμως πράγματα απο­τελούν κατά τις συναλλακτικές αντιλήψεις ενιαίο σύνολο, τότε για τον υπολογισμό της αξίας λαμβάνεται υπόψη η αξία όλων αυτών των πραγμάτων, εφόσον υπερβαίνει το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ.

Κατά την εφαρμογή των διατάξεων αυτής της περίπτω­σης δεν λαμβάνονται υπόψη τα χρηματικά ποσά που δια­τίθενται για την αγορά κινητών πραγμάτων που αποτε­λούν το άμεσο αντικείμενο της ασκούμενης εμπορικής δραστηριότητας.»

8.  To πέμπτο και το έκτο εδάφιο της υποπερίπτωσης ββ' της περίπτωσης γ' του άρθρου 17 του Κώδικα Φορολο­γίας Εισοδήματος αντικαθίστανται ως εξής:

«Κατά την εφαρμογή των δύο προηγούμενων εδαφίων δεν θεωρείται ότι αποκτάται πρώτη κατοικία, αν ο υπό­χρεος, ο άλλος σύζυγος και τα τέκνα που τους βαρύνουν, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, έχουν δικαίωμα πλήρους κυριότητας ή ισόβιας επικαρπίας ή οίκησης, εξ ολοκλήρου ή επί ιδανικού μεριδίου, σε άλλη οικία ή οικίες, εφόσον το άθροισμα της συνολικής επιφάνειας που τους αντιστοιχεί υπερβαίνει τα εβδομήντα (70) τ.μ.. Η επιφά­νεια αυτή προσαυξάνεται κατά είκοσι (20) τ.μ. για καθένα από τα δύο πρώτα τέκνα και κατά είκοσι πέντε (25) τ.μ. για το τρίτο και καθένα από τα επόμενα τέκνα που βαρύνουν τον υπόχρεο ή τον άλλο σύζυγο.»

9.  Στο άρθρο 18 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος η περίπτωση η' αναριθμείται σε ια' και προστίθενται περι­πτώσεις η' , θ' και ι' ως εξής:

«η) Προκειμένου για τεκμαρτή δαπάνη η οποία προκύ­πτει με βάση ένα επιβατικό αυτοκίνητο ιδιωτικής χρήσης μέχρι και δεκατέσσερις (14) φορολογήσιμους ίππους, το οποίο ανήκει στην κυριότητα ή κατοχή του υπόχρεου ή, αν πρόκειται για οικογένεια, για δύο αυτοκίνητα που ανή­κουν το καθένα στην κυριότητα ή κατοχή του κάθε συζύ­γου ή από κοινού και στους δύο συζύγους. Εάν ο υπόχρε­ος έχει στην κυριότητα ή κατοχή του περισσότερα του ενός αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης μέχρι δεκατέσσερις (14) φορολογήσιμους ίππους, το τεκμήριο δεν εφαρμόζε­ται για εκείνο με τη μεγαλύτερη τεκμαρτή δαπάνη. Σε πε­ρίπτωση εφαρμογής των εδαφίων τρίτου, τέταρτου, δέ­κατου πέμπτου και δέκατου έκτου της περίπτωσης β' της παραγράφου 1 του άρθρου 16, συνυπολογίζεται και το αυτοκίνητο με τη μεγαλύτερη τεκμαρτή δαπάνη που προ­κύπτει από την εφαρμογή των διατάξεων αυτών.

θ) Προκειμένου για τεκμαρτή δαπάνη η οποία προκύ­πτει με βάση ένα σκάφος αναψυχής ολικού μήκους μέχρι δέκα (10) μέτρα που δεν έχει ναυτολογημένο πλήρωμα για ολόκληρο ή μέρος του έτους, το οποίο ανήκει στην κυ­ριότητα ή κατοχή του υποχρέου ή του άλλου συζύγου ή και στους δύο από κοινού.

Εάν ο υπόχρεος ή η σύζυγός του έχουν στην κυριότητα ή κατοχή τους περισσότερα του ενός τέτοια σκάφη, το τεκμήριο δεν εφαρμόζεται για εκείνο το σκάφος με τη με­γαλύτερη τεκμαρτή δαπάνη. Σε περίπτωση που ο κάθε σύζυγος έχει στην κυριότητα ή κατοχή του τέτοιο σκάφος και οι τεκμαρτές δαπάνες αυτών των σκαφών είναι ίσες, η απαλλασσόμενη τεκμαρτή δαπάνη του ενός σκάφους επιμερίζεται κατά 50% στον καθένα.

ι) Προκειμένου για αγορά πάγιου εξοπλισμού επαγγελ­ματικής χρήσης από πρόσωπα που ασκούν επιχείρηση ή ελευθέριο επάγγελμα:

i)   μέχρι ποσού δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, εάν η δα­πάνη πραγματοποιείται μέσα στο έτος έναρξης άσκησης της δραστηριότητας και στα δύο επόμενα έτη και μέχρι ποσού που αντιστοιχεί σε ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) των καθαρών κερδών που δηλώθηκαν για το προη­γούμενο έτος με αρχική δήλωση, η οποία υποβλήθηκε μέ­χρι το τέλος του οικείου οικονομικού έτους, για δαπάνες που πραγματοποιούνται στα επόμενα έτη και

ii)  ολόκληρου του ποσού της δαπάνης για τον αρδευτι­κό εξοπλισμό γεωργικής εκμετάλλευσης.»

10. Οι περιπτώσεις γ' και δ' της παραγράφου 1 του άρ­θρου 16, οι περιπτώσεις β' και δ' του άρθρου 17 και οι πε­ριπτώσεις α' και στ' του άρθρου 18 του Κώδικα Φορολο­γίας Εισοδήματος καταργούνται.