N. 4308/2014 Άρθρο 22 Υποχρεώσεις

1.   Χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις. Οι χρηματοοικο­νομικές υποχρεώσεις αναγνωρίζονται αρχικά στο οφει­λόμενο ποσό τους.

2.   Ποσά που αφορούν υπέρ ή υπό το άρτιο έκδοση, κα­θώς και το κόστος που σχετίζεται άμεσα με την ανάληψη των υποχρεώσεων αντιμετωπίζονται ως έξοδα ή έσοδα της περιόδου στην οποία οι υποχρεώσεις αναγνωρίσθη­καν αρχικά.

3.   Μεταγενέστερα της αρχικής αναγνώρισης, οι χρη­ματοοικονομικές υποχρεώσεις επιμετρώνται στα οφει­λόμενα ποσά.

4.   Αντί της εφαρμογής των παραγράφων 1 έως 3 του παρόντος άρθρου, οι χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις αναγνωρίζονται αρχικά και επιμετρώνται μεταγενέστερα στο αποσβέσιμο κόστος με τη μέθοδο του πραγματικού επιτοκίου ή τη σταθερή μέθοδο, εάν η επιμέτρηση με τον κανόνα της παρούσας παραγράφου έχει σημαντική επί­πτωση στα ποσά των χρηματοοικονομικών καταστάσε­ων.

5.   Ειδικότερα, για την επιμέτρηση των χρηματοοικονο­μικών υποχρεώσεων, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, η αρχική αναγνώριση των χρηματοοι­κονομικών υποχρεώσεων γίνεται στο καθαρό ποσό που αναλαμβάνεται, λαμβανομένων υπόψη των ποσών που αφορούν υπέρ ή υπό το άρτιο έκδοση, τόκους, καθώς και το κόστος που σχετίζεται άμεσα με την ανάληψη αυτών.

6.   Οι προκύπτοντες τόκοι από τις χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις αναγνωρίζονται ως έξοδα στα αποτελέ­σματα, εκτός εάν βαρύνουν το κόστος περιουσιακών στοιχείων βάσει των προβλέψεων του άρθρου 18 παρά­γραφος 2.δ και 20 παράγραφος 5 του παρόντος νόμου.

7.   Η οντότητα παύει να αναγνωρίζει μια χρηματοοικο­νομική υποχρέωση όταν, και μόνον όταν, η συμβατική δέ­σμευση εκπληρώνεται, ακυρώνεται ή εκπνέει.

8.   Τροποποίηση των όρων υφιστάμενης χρηματοοικο­νομικής υποχρέωσης (είτε οφείλεται σε οικονομική δυ­σχέρεια του οφειλέτη είτε όχι) αντιμετωπίζεται ως εξό­φληση της αρχικής και αναγνώριση νέας χρηματοοικο­νομικής υποχρέωσης.

9.   Η διαφορά μεταξύ της λογιστικής αξίας μιας χρημα­τοοικονομικής υποχρέωσης που εξοφλείται ή μεταβιβά­ζεται σε ένα τρίτο μέρος και του ανταλλάγματος που κα­ταβάλλεται, συμπεριλαμβανομένης της λογιστικής αξίας τυχόν άλλων, εκτός μετρητών, μεταβιβαζόμενων περιου­σιακών στοιχείων και τυχόν νέων υποχρεώσεων που α­ναλαμβάνονται, αναγνωρίζεται στα αποτελέσματα.

10.     Μη χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις. Οι μη χρη­ματοοικονομικές υποχρεώσεις αναγνωρίζονται αρχικά και επιμετρώνται μεταγενέστερα στο ονομαστικό ποσό που αναμένεται να απαιτηθεί για το διακανονισμό τους.

11.     Προβλέψεις. Οι προβλέψεις αναγνωρίζονται αρχι­κά και επιμετρώνται μεταγενέστερα στο ονομαστικό πο­σό που αναμένεται να απαιτηθεί για το διακανονισμό τους.

12.     Οι προβλέψεις αναγνωρίζονται αρχικά και επιμε­τρώνται μεταγενέστερα στην παρούσα αξία των ποσών που αναμένεται να απαιτηθούν για το διακανονισμό τους, αντί της επιμέτρησης της παραγράφου 11, εάν η ε­πιμέτρηση με βάση την παρούσα αξία αναμένεται να έχει σημαντική επίπτωση στα ποσά των χρηματοοικονομικών καταστάσεων, έναντι της επιμέτρησης με βάση το ονο­μαστικό ποσό.

13.     Ειδικότερα, οι προβλέψεις για παροχές σε εργαζο­μένους μετά την έξοδο από την υπηρεσία, αναγνωρίζο­νται και επιμετρώνται είτε στα προκύπτοντα από τη νο­μοθεσία ονομαστικά ποσά κατά την ημερομηνία του ισο­λογισμού είτε με βάση αποδεκτή αναλογιστική μέθοδο, εάν η αναλογιστική μέθοδος έχει σημαντική επίπτωση στις οικονομικές καταστάσεις.

14.     Διαφορές που προκύπτουν είτε κατά την επανεκτί- μησή είτε κατά το διακανονισμό των μη χρηματοοικονο­μικών υποχρεώσεων, συμπεριλαμβανομένων των προ­βλέψεων, αναγνωρίζονται ως κέρδη ή ζημίες της περιό­δου στην οποία προκύπτουν.