N. 4308/2014 Άρθρο 23 Κρατικές επιχορηγήσεις και αναβαλλόμενοι φόροι

1.   Κρατικές επιχορηγήσεις περιουσιακών στοιχείων. Οι κρατικές επιχορηγήσεις που αφορούν περιουσιακά στοι­χεία αναγνωρίζονται αρχικά ως υποχρεώσεις στην πε­ρίοδο που εισπράττονται ή στην περίοδο που καθίσταται οριστική η έγκρισή τους και υπάρχει βεβαιότητα ότι θα εισπραχθούν. Οι κρατικές επιχορηγήσεις αναγνωρίζο­νται με τα ποσά που εισπράττονται ή εγκρίνονται οριστι­κά. Μεταγενέστερα της αρχικής αναγνώρισης, οι κρατι­κές επιχορηγήσεις αποσβένονται με τη μεταφορά τους στα αποτελέσματα ως έσοδα, στην ίδια περίοδο και με τρόπο αντίστοιχο της μεταφοράς στα αποτελέσματα της λογιστικής αξίας του στοιχείου που επιχορηγήθηκε.

2.   Κρατικές επιχορηγήσεις εξόδων. Οι κρατικές επιχο­ρηγήσεις που αφορούν έξοδα αναγνωρίζονται αρχικά ως υποχρεώσεις στην περίοδο που εισπράττονται ή στην περίοδο που καθίσταται οριστική η έγκρισή τους και υ­πάρχει βεβαιότητα ότι θα εισπραχθούν. Οι κρατικές επι­χορηγήσεις που αφορούν έξοδα μεταφέρονται στα απο­τελέσματα ως έσοδα στην περίοδο στην οποία τα επιχο- ρηγηθέντα έξοδα βαρύνουν τα αποτελέσματα.

3.   Αναβαλλόμενοι φόροι. Οι οντότητες δύνανται να α­ναγνωρίζουν αναβαλλόμενο φόρο εισοδήματος στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις τους. Οι οντότητες που αναγνωρίζουν αναβαλλόμενο φόρο, πρέπει να ανα­γνωρίζουν όλες τις αναβαλλόμενες φορολογικές υπο­χρεώσεις. Αντίθετα, οι αναβαλλόμενες φορολογικές α­παιτήσεις αναγνωρίζονται στο βαθμό που είναι σφόδρα πιθανό και τεκμηριωμένο ότι θα υπάρχουν φορολογητέα κέρδη έναντι των οποίων οι εκπιπτόμενες προσωρινές διαφορές μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Χρεωστικά και πιστωτικά υπόλοιπα των αναβαλλόμενων φόρων υπόκει­νται σε συμψηφισμό και τα αντίστοιχα καθαρά ποσά πα­ρουσιάζονται στον ισολογισμό και στην κατάσταση απο­τελεσμάτων.

4.   Ο αναβαλλόμενος φόρος, είτε περιουσιακό στοιχείο είτε υποχρέωση, αναγνωρίζεται αρχικά και επιμετράται μεταγενέστερα στο ποσό που προκύπτει από την εφαρ­μογή του ισχύοντος φορολογικού συντελεστή σε κάθε προσωρινή διαφορά.

5.   Οι μεταβολές στο ποσό της αναβαλλόμενης φορο­λογικής απαίτησης ή υποχρέωσης του ισολογισμού που προκύπτουν από περίοδο σε περίοδο αναγνωρίζονται σε μείωση ή αύξηση αναλόγως του φόρου εισοδήματος της κατάστασης αποτελεσμάτων. Κατ' εξαίρεση, οι διαφορές που προκύπτουν από περιουσιακά στοιχεία ή υποχρεώ­σεις των οποίων οι μεταβολές αναγνωρίζονται στην κα­θαρή θέση, αναγνωρίζονται ομοίως κατ' ευθείαν στην καθαρή θέση, σε μείωση ή αύξηση αναλόγως του σχετι­κού κονδυλίου.